Bir telkâri kent güzelliğinde duyumsarım güzelliğini.
Kentin pencerelerinden sarkar ellerin.
Kokusu yayılır sokaklara menekşelerin,karanfillerin.
Tel tel saçlarını tarar güneş,
Dudaklarının rengi düşer gümüşten duvarlara.
Duvarlar yanar, duvarlar üşür.
Sonra yosun gözlerinden,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta