Bugün, yine seni bekledim
Gelmedin
Bir telefon bile etmedin
Parmaklarıma düştü yüreğimin acısı
Sancılar içindeyim
Denektaşı yüreğimde fırtınalar
Bu kaçıncı?
Çakıltaşları gözlerimi yakıyor
Dudağıma süzülüyorsun
Silip atıyorum
Birden alev alıyor içimdeki volkan
Her seferinde bu son olsun diyorum
Bu sana son seslenişim
Sana yazdığım
Son şiirim
Yeminler ediyorum
Yemin üsütne
Tövbelerin bini bir para
Yeminlerin diyeti omzumda
Beni, bana bırakıp gidişin var ya
Gözlerini unuttun gülüm
Ellerini
Yüreğini /yüreğimin yanında
Seni unuttun gülüm / yanıbaşımda
Bu kadar kolay mı?
Yeniliyorum yalnızlığıma
Gözlerin büyüyor gözlerimde /özlediğim
Avuçlayıp yüzünü
Öpesim geliyor
İki yanıma düşüyor kollarım / öksüz
Paramparçayım
Umutlarım / göz pınarlarımda
Dudaklarımda buz dağları
Karaya oturuyorum
Donuyorum!
Yıldırımlardan bin volkan başımda
Yanıyorum!
O gidişin var ya, beni bana bırakıp
Gözlerin bende emanet kaldı be gülüm baksana
Ellerin bende kaldı tutsana
Yüreğin bende kaldı alsana
Sensiz nasıl yaşanır anlatsana
Anlatsana
Bugün de yoksun
Gelmedin
Bir telefon bile etmedin
Parmaklarıma düştü yine yüreğimin acısı
Nurten AltınokKayıt Tarihi : 22.6.2004 00:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurten Altınok](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/06/22/bir-telefon-bile-etmedin.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)