Bir Tek Yüreğin Senindir Şiiri - Uygar Yeni

Bazen uzak kalmalı insan sahip olduklarından;
Kitabından, kaleminden
Ranzasından ve yastığından
Bir de benliğinden ara sıra…

Sahip olduğunu hissettiği
Ve sahip olduğunu zannettiği her şeyden biraz uzak kalmalı
Dostundan ve çocuğundan, eşinden ve düşlerinden
Bazen güneşten de uzak kalmalı…

Benim diyebildiği her şeyden,
Özgürlüğünden de sakınmalı bazen…
Bir kıyıya vurmalı kendini,
Yorgun bir gemi gibi…

Ama dalgaları kendine ait hissediyorsa,
Onlardan da uzak kalmalı,
Bir kuş gibi göklere süzülmeli gözleri
Düşlerini bir kenara bırakıp dalmalı bilincinin en derinlerine…

Hatta babasından ve annesinden de uzak kalmalı biraz
Biraz öksüz ve yetim kalmalı
Ve hatta öksüzlüğe ait hissediyorsa kendini
Ondan da uzak kalmalı

Kaybetmeden önce insan,
Sahip olduklarından ve sahip olduğunu hissettiği tüm uzaydan,
Ve şeylerden ve hatta zamandan
Uzak kalmalı biraz, insan…

Uzak kalabilmeli
Ellerinin arasına aldığı başının içindeki her şeyden sakınmalı kendisini bazen,
Sevgiliden, derslerden, hazdan ve paradan
Uzak kalmalı işte…

Öylesine değil ama!
Bir gün, ona bir tek yüreğinin kalacağını görebilsin diye…

Yani dostum!
Bir tek yüreğinin sana ait olduğunu bilmen için;
Uzak kalmalısın bazen her şeyden,
Ve hatta yaşamaktan...

Öyle sandığın gibi;
Sahip olduğunu düşündüğün hiçbir şey senin değildir aslında
Düşlerini bir kenara,
Ellerini öbür kenara koyup öylece uzak kalabilmelisin tüm benliğine bile,
Yol kenarında biten bir banotu bile senin olabilecekken
Bir tek özgürlüğüm dediklerin bile senin olmayacak işte…

Sormayacaksın kendine neden diye
Bırakacaksın kendini, rüzgârın sesini içinde duyacaksın
Senin olan şeylerin, aslında senin olmadığını bileceksin...
Yani dostum;
Bir tek yüreğindir senin olan…

Bunu bilerek yaşamlayacaksın her şeyi
Ve sen, kendi yüreğine gömüleceksin sonunda
İşte onu hiç bırakmayacaksın
Bırakmayacaksın,
Bırakmayacaksın dostum...