Bir Tek Sen Yoktun Şiiri - Melek Tonyalı

Ne bulunmaz Hint kumaşı, ne bulunmaz bir düşsün sen
Rengarenk çiçeklerde bile varsın. Çok aradım seni bulamadım
Her yüzde vardın

Bir ben de
Yoktun

Gönül gözüm, kalbimin özü, ruhumun ilacıydın. Seni asıl çoçukken çok aradım. Benden başka her çoçukta vardın

Bir ben de
Yoktun

Seni tatsaydım, seni ben de bulsaydım. Kalbime doldururdum. Ben senle
bencil olurdum. Sevgini tenimle boğar, sana doyardım. Adımı sadece sevgi koyardım. Sen, her ten de vardın

Bir bende
Yoktun

Bir kez görseydim. Ruhuma akan sevgilerinde sürünseydim.Gözlerimin akıyla değil parlayan gözbebeklerimle sana bakardım. Kıskanç bakışlarıma seni tutsak yapardım. Bu haksızlık değilmi; her gözde vardın

Bir ben de
Yoktun

Oyuldu yüreğim, sen olsaydın, belki de acıyla tanışmazdı bedenim, Her vakit seni aradım. Yüreğimi dilime rehber yapıp seni dağlara sordum. Gökte uçan kuşlara sordum, dallarıyla rüzğarla konuşan ağaçlara sordum.Doğada börtü böcek ne varsa hepsi beni duydu. Çağlayıp çoştular. Seni bana anlattılar. Hepsin de vardın

Bir ben de
Yoktun

Yollara düştüm. o il senin, bu il benim, diyar diyar dolaştım. Her damda başka hayattın. O hayatları yaşayayanlara baktım, kimi bezmiş, kimi güleç, kimi asık yüzlüydü, kimileri seni maske yapmış,kimileri de adını papatyalardan taç yapıp başına takmıştı. Sormaya yüzüm yoktu.
Öyle veya böyle hepsinde vardın

Bir ben de
Yoktun

Sensiz yaşam benim gecelerim oldu. o karanlıklarda bile seni aradım.
Göklere sana bakar gibi baktım. Yıldızlara akamadım. O kayan yıldızlarda yüreksiz kaldım.orada bile sen vardın

Bir ben de
Yoktun

Yoksa sen benim annemmiydin? O yüzden mi hiç yanyana gelemedik. Kucağında yoktum, sevgilerinde gezemedim. O yüzden mi seni hiç bulamadım. Ne sen bende, ne ben sende, hiç birbirimizde olamadık sahte gözyaşlarına sığamadım. Senin için ağlamayı bile beceremedim. Gözyaşlarım hep vardı. Ben hep içindeydim

Bir tek sen
Yoktun