Bir tek sen yoktun... Şiiri - Ali Efeoğlu

Masmaviydi yine denizin suları
Güneş ise sıcacıktı her zaman ki gibi
Martılar uçuşuyordu,sahilde altın kumlar
Herşey yerli yerinde,bir tek sen yoktun

Ağaçlar yeşermiş,meyvelerini veriyordu
Tabiat ana cömertti,yeşilliğini sunuyordu
Mis kokulu rengarenk çiçekler sarmışlardı cihanı
Herşey yerli yerinde,bir tek sen yoktun

Karıncalar yol yapmıştı topraktan yeryüzüne
Bir sincap başını uzatmış,bakıyordu ağaçtan yere
Çeşit çeşit kelebekler uçuyorlar çiçekten çiçeğe
Herşey yerli yerinde,bir tek sen yoktun

Bacalarda leylekler yavrularını besliyorlardı
Karabataklar peş peşe suya dalıp çıkıyorlardı
Minnacık serçeler ot taşıyıp dama yuva yaptılar
Herşey yerli yerinde,bir tek sen yoktun

Aniden hava bozdu,şimşek fırtına çıktı
Bütün bu güzellikler hepsi sığınaklara kaçtı
Sıcacık yuvalarındaydılar artık,ıslanmayacaklardı
Herşey yerli yerinde,bir tek sen yoktun

Merak ediyordum,sarmışmıydı soğuklar bedenini
Varmıydı,şimşekler çakarken tutacak kimse elini
Ey sevgili,seni unutamayıp düşünen bendim
Herşey yerli yerinde,bir tek sen yoktun

31.nisan.02.İzmir
Ali Efeoğlu