İnişi olmayan hayat yokuşunda,
Dertleri sırtlanıp çıkmaya çalışırken,
İstanbul oldu tek yoldaşım.
Yalnızlığın dumanını derin derin içime çekip,
Dalgaların yok oluşunu izlerken,
İstanbul oldu tek sırdaşım.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta