Bir Tek Sen Varsın Şiiri - Mustafa Erol

Bir Tek Sen Varsın

Tahtıma oturdun, özümün özü.
Özümdeki özde, bir tek sen varsın.
Seninledir ancak, baharın hazzı.
Baharda ve yazda, bir tek sen varsın.

Nasır tuttu gönlüm, senin sevginle.
Eza bile hoştur, bil ki derdinle.
Seni anlatayım, kulak ver dinle.
Dediğim her sözde, bir tek sen varsın.

Rüştünün ispatı, sensin sevdamın.
İkrarısın bil ki, dilde duamın.
Tek hükümranısın, her anımın.
Deniz, dağ ve düzde, bir tek sen varsın.

Manşetlerindesin, her gazetenin.
En güzel gülüsün, umum destenin.
Notalarındasın, her bir bestenin.
Âşıktaki sazda, bir tek sen varsın.

Baharda ve yazda, bir tek sen varsın.
Dediğim her sözde, bir tek sen varsın.
Deniz, dağ ve düzde, bir tek sen varsın.
Âşıktaki sazda, bir tek sen varsın.

Goncadaki nazda, bir tek sen varsın.
Sürdüğüm her izde, bir tek sen varsın.
Gördüğüm her yüzde, bir tek sen varsın.
Baktığım her gözde, bir tek sen varsın.

Mustafa EROL
Manavgat / Antalya