Bir tek Sen Senyorita Şiiri - Muhammed Y ...

herkes geçti içimden
adını bile hatırlamadığım yüzler
bir geldi, bir gitti
bir gülümsedi, bir sustu
ama sen…
sen hiç gitmedin
bir tek sen kaldın içimde
senyorita

rüzgâr başka isimler fısıldadı kulağıma
gözlerime başka gözler değdi
ellerime başka eller
ama ellerim hep
senin ellerine benzer bir boşlukta kaldı

herkes bir yere dokundu benden
ama hiçbiri kalbime ulaşamadı
çünkü kalbim…
çoktan senin adını ezberlemişti
sen bilmesen de
sen duymasan da
bir tek seninle konuştu
senyorita

gülüşünü kaybettim o gün
sen benden uzaklaştığında
şimdi bir tebessüm bile fazla geliyor yüzüme
çünkü senin olmadığın hiçbir gülüş
bana yakışmıyor artık

zaman geçti,
yara kapandı sandılar
oysa sadece kanamayı gizlemeyi öğrendim
senin olmadığın her şey eksik
senin olmadığın ben bile

ve şimdi…
herkes bir şey oldu
ama ben hâlâ
sana “bir şey” diyemedim
diyemem
çünkü senin adın dilime sığmaz
senyorita
sen sadece içime yakışırsın

bir tek sen geçmedin içimden
bir tek sen kaldın orada
dikenli, sessiz,
ama inadına güzel...

bir tek sen…
senyorita.