Her zaman tek sevdiği ol bahçemin.
Koyu lacivert menekşesi buram buram.
Pejmürde penceremin sarı papatyası.
Derde açılan balkonumun duvarı ol ıslak ıslak.
İlmek ilmek örgülü falımın sona kalan müjdesi.
Şu fani ömrümün en derin düşüncesi.
Akıl ateşimin bitmeyen neşesi ol ince ince.
Gönlümün azlığında sol yanım.
Fersiz yüreğimin içli içli özlemi.
En anlamsız sözümün direnç noktası ol.
Umudum ol süt beyaz; bir resim gibi elimden tut.
Sessiz halkası engin kumlarında yaz kış odamın.
Rüzgarı ol kıskıvrak ayrılık çeşmesinde boynumun.
Gözlerim dağlarken zifiri karanlıkları ağır ağır.
Dumanım ol baştan aşağı Allah'a emanet.
Bir sarmaşık ol sar ayaz gecelerimi santim santim.
Işığım ol yokluğun kapısında meftun meftun.
Bir yudum su hayal dağımın hicranlı ormanında.
Bir kelebek ol bir demet karanfil kokusu arzusunda.
Gülden bile kırmızı ol. Bir tek sen ol. Sabah olsun..
Şair: Zekeriye Tek 26 ekim 2015 Gebze
Zekeriye TekKayıt Tarihi : 16.12.2015 00:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!