Bir gün daha geçti ömrümden,
Geriye bir tek sen kaldın dünümden.
Gözyaşlarım akıp giderken ömrümden,
Yine geriye bir tek sen kaldın dünümden.
Umutsuzluğa bel bağlamışken şu dünyada,
Nedensiz yere beliriverdin bir anda.
Kederler ruhumu gölgesiyle kapatırken,
Güneşim oldun sen, bu hayatta.
Kaç gün geçti bilmem ki şu ömrümden,
Yedi cihandan dönerken gönlüm sürgünden.
Kırık dökük son hüzünler ayrılırken gönlümden,
Nedeni sensin, bir tek sen kaldın dünümden.
Kayıt Tarihi : 21.2.2010 00:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!