Bir Tek Sen Biliyorsun

Bir tek sen biliyorsun!
ben neden kapattım
umutlarımın penceresini,
ışıklarını söndürdüm,
kara kara perdeler çektim,
kapılarını sürgüledim üstüne.

Bir tek sen biliyorsun!
ben neden sildirdim
hafızamın defterini,
büyük silgilere,
sayfalarını yırttırdım beceriksiz ellere,
gölgelettim yağmursuz bulutlara,
bıraktım buğdaysız başaklara.

Bir tek sen biliyorsun!
ben neden gittim kendimden,
uzak başı boş sarhoşluğa,
kayıp şehrin yıkık sokaklarına,
suskunluğun garip zayıflığına,
terki diyarın bile terkine.

Bir tek sen biliyorsun!
Yunusça ben,
"ben bilmem"