İşte gidiyorum, vakit geldi.
Bu koskoca şehirden
Bir tek seni hüzünle anacağım,
Bir tek seni…
Ne zaman bir rüzgar esse,
Gözlerine sığınırdım.
Şimdi gidiyorum,
Artık yanımda olmayacaksın.
Kim koruyacak beni, kim saklayacak,
Kime sığınacağım?
Bir tek sen vardın bir tek sen.
Hadi gülümse,
Gül de gülsün gözlerinin içi.
Işıklı bakışların kalsın içimde hatıra.
Artık gidiyorum, otobüs kalkıyor.
Arabaya binip gideceğim.
Sensiz bir hayata başlayacağım.
Artık gidiyorum, otobüs kalkıyor.
Ama belki de böylesi daha iyidir.
Senin yanındayken uzağında olmaktansa
Uzağındayken yanındaymış gibi
Seni sevmek daha dayanılır bir acı…
Hiç olmazsa mesafeler ayırır bizi o zaman,
Dudaklardan çıkmayan sözler değil!
Ben hayatım boyunca
Bir tek senin özleminle yaşadım.
Umarım, sen hep tek kalırsın
Ve bu gidişle değişir benim kaderim.
NİSAN 2004
Gül AycanKayıt Tarihi : 7.12.2005 20:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gül Aycan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/07/bir-tek-sen-8.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)