gözlerimi tavana dikip seni düşlüyorum
kimbilir neredesin sen şimdi
hangi uzak şehirlerdesin
sen unutabildin mi bilmem ama
ben hala o eski günleri özlemle anıyorum
nasıl sarılırdık birbirimize
bir hüzün kaplardı içimi sonra
hiç hatırlamak istemezdim eve dönüş saatini
sen bir gözün arkada
saçlarını savura savura giderdin
fırtınalar kopardı içimde o an
sen hep yanımda kal isterdim
sonra hesap sormalar başlardı
bir bir intikam alırdı geceler
ellerinin sıcaklığını hatırlardım korktuğum zaman
içimi bir sıcaklık kaplar giderdi işte
gözlerini düşünürdüm
uzun uzun bakardım gözlerine
sonra kendimi bir denizin okyanusun ortasında bulurdum
bir tek senin ellerin kurtarabilirdi beni
düştüğüm o derin sulardan
bir tek sen söndürebilirdin bu ateşi
bir tek sen
Kayıt Tarihi : 27.1.2009 23:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşegül Atmaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/27/bir-tek-sen-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!