Bir Tek Sana Diyemem Şiiri - Nebi Ünler

BİR TEK SANA DİYEMEM Ey sevgili karşında, ezilir büzülürüm, Bir tek sana diyemem, sevmene vakit erken… Sarmadan kara toprak, sinene süzülürüm, Bir tek sana diyemem; gelemem vakit erken. Doğmadı, böyle âşık, Kozan, Kozan olalı Doymadı Çukurova, ben gurbette solalı… Kalmadı gayrı ukde, başım aklar dolalı, Bir tek sana diyemem, az bekle vakit erken. Bu çağda köye döndü, kocaman denen dünya, Ne Ağrı, Ne Everest, dağlar engeli hülya, Neredeysen gelirim, görelim bizli rüya, Bir tek sana diyemem; dermene vakit erken. Yetmez mi soğan ekmek, karşılıksız sevene, Hangi servet yeter ki, gönülden aşk derene Uçup gel, gece gündüz, sevgisini serene, Bir tek sana diyemem; geldin ya vakit erken. Ya gelir, ya gelmezsin, aşkta zorlama olmaz Ya kovar, ya sararsın, aşkta oynama olmaz Sen bilirsin sevdiğim, aşkta oylama olmaz, Bir tek sana diyemem, meşgulüm, vakit erken. Unutma damla damla, yağıyor gökten yağmur Uyutma gamla, gamla… Yaşanmaz aşktan mağdur Sevdiysen, canla, canla, gel beni tekrar doğdur, Bir tek sana diyemem; göçelim vakit erken. Ne Kaf dağı engeldir, ne çöller, ne denizler Sevip sevilmezlerde, pek bozuktur benizler Mesafesiz de sever, sevgisi pak semizler, Bir tek sana diyemem, Anka yok, vakit erken. Benden başkası asla, hoş tutamaz gönlünü! Yürek Yağmur’lu fasla, koş bağışla ömrünü… Diyorsan sende kimsin? Çalamazsın gönlümü! Bir tek sana diyemem; ölmeme vakit erken. Adanasız, 23.07.16 – 19.14 Y.Y. …………