Bir Tek Mısra Ben Şiiri - Zaman Tüneli

Bu sana kaçıncı kez yazışım bilmiyorum.
Her defasında kelimeler yetmiyor,
Her cümlede biraz eksik kalıyor içimdeki ses.
Ama yine de başlıyorum işte…
Çünkü ne zaman içime bir boşluk düşse,
Orayı dolduran yine sen oluyorsun.

Yakışırsın işte…
Bir şehre yağmur gibi,
Bir şiire en derin anlam gibi.
Sessizce ama derinden.
Öyle bir yakışırsın ki,
İnsan bakmaya kıyamaz seni anlatan manzaraya.
Çünkü sen bir güzelliği tamamlayan en son renksin.
Eksik olan ne varsa sende tamam olur gibi…

Tarihleri sen olmuş her mevsimdeyim.
İlkbaharda açan çiçek,
Yaz güneşinde yanan ten,
Sonbaharda dökülen sarı yaprak,
Ve kışın karla örtülü suskunluğu…
Hepsi sen kokuyor.
Zaman bile seni taklit ediyor sanki,
Çünkü geçmiyor sensiz.
Seni seviyorum’ların hepsine sahibim ben.
Dudağından dökülen her “Seni seviyorum”
Benim için bir ömür ediyor.
Ve her seferinde yeni bir dünya kuruyorum içimde,
Sadece ikimizin olduğu,
Sadece göz göze olduğumuz bir dünya.
O üç kelimeyle yeniden doğuyorum sanki.
Sen, ben ve zamannnn

Ama en çok da…
En çok da benim yüreğime yakıştın.
Görünmeyen, anlatılmayan,
Yalnızca hissedilen bir yer var ya…
Oraya dokundun sen.
İyileştirdin beni fark etmeden.
Beni ben yapan eksik taraflarım,
Seninle tamamlandı.

Seni ezbere biliyorum.
Adını değil sadece,
Susmalarını, gözlerini kaçırışını,
Yalnız kaldığında ne düşündüğünü,
Sevinince nasıl içten güldüğünü…
Hepsini ezbere biliyorum.
Çünkü seni gerçekten sevdim.

Zor bir şiirsin sen…
Ama zorda olsa ezberledim seni.
Kolay değildi seni anlamak.
Çünkü ne satır başın belli,
Ne sonun…
Ne noktan var,
Ne virgülün…
Bir yerden başlıyorsun,
Ama nereye gideceğini kimse bilemiyor.
Sadece hislerle okunuyorsun sen.
Sadece yürekle.

Başkası okuyamaz seni…
Benim gibi değil.
Çünkü kimse senin içine benim gibi bakamaz.
Kimse senin bir tebessümünün ardına gizlediğin fırtınayı göremez.
Senin sustuğun anlarda,
Ben iç sesini duyabiliyorum.
Çünkü ben seni kelimelerin ötesinde seviyorum.

Çünkü sen benim dilimde bir dua,
Ve yüreğimdeki en güzel şiirsin.
Sen, Tanrı’ya sessizce fısıldadığım dileğimsin.
Her gözümü kapattığımda karşıma çıkan tek gerçeksin.
Ve her sabah uyandığımda hâlâ yanımda olmanı dilediğim
En derin yalvarışım…

Bu mektubu belki sana hiçbir zaman göndermem,
Belki bu kelimeleri yalnızca ben bilirim…
Ama bil ki,
Ben seni sadece sevmedim…
Ben seni içime işledim.
Adını yüreğime yazdım,
Ve seni okurken,
Her satırda biraz daha kendimi buldum.

Çünkü sen…
Benim şiirim değil,
Benim kendim oldun.

Sonsuz sevgimle,
Sana yazılmış bir ömürden
Bir tek mısra: Ben.