Her şey gitti,
Bir tek mavilik kaldı yerinde...
Haykırışlarım yormaya başlamıştı beynimi.
İnandırıcı gelmiyordu yankılarımın bana söylediği yüzlerce öğüt.
cesaretti benim için susup da dinlemek sessizliği.
İçinde aramak bazı sesleri.
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta