Bir Tek Gülüşün Yeter Şiiri - Bilal Sili

Gurubumuzda yapilan bu guzel paylasimdan esinlenip yazdigim bir siir Bugün yeni bir hayata başlıyorum.Bugün,çok uzun zamandan beri berelenmiş,yaralanmış,acı çekmiş derimi çıkarıp atacağım. Bugün yeniden doğdum ve doğduğum mekan,herkese meyve sunan bir üzüm bağıdır.Bugün bağdaki en büyük ve en yüklü asmadan bilgelik meyvelerini toplayacağım,çünkü bu asma kuşaklar boyunca benden önce gelen meslektaşlarımın en bilgeleri tarafından dikilmiştir. Bugün üzümlerin tadına bakacak,her birinin içindeki başarı çekirdeğini gerçekten yutacağım.Ve içimde yeni bir hayat filizlenecek. Seçmiş olduğum meslek olanaklarla yüklü ama kalp kırıklığı ve ümitsizliklerle de dolu.Başarısızlığa uğrayanların gövdeleri üst üste konsa, gölgesi yeryüzünün bütün piramitlerini kaplar. Onun için ötekiler gibi başarısız olmayacağım,çünkü şuanda ellerimde,beni tehlikeli sulardan alıp dün yalnızca düşlerimde görebileceğim kıyılara götürecek olan bu haritaları tutuyorum. Başarısızlık bundan böyle benim mücadeleye ödediğim bedel olmayacak.Nasıl ki doğa vücuduma acıya dayanma şartını koymamıştır. Başarısızlık,tıpkı acı gibi benim hayatıma yabancıdır.Geçmişte,acı gibi onu da kabul etmiştim.Şimdi artık onu reddediyorum.Beni gölgeler arasından,en ölçüsüz rüyalarımın ötesine,Hesperides bahçesindeki altın elmaları bile yeterli görmeyeceğim kadar çok bolluğun,mutluluğun ışığına götürecek olan bilgeliğe ve ilkelere hazırım. Zaman sonsuza dek yaşayana her şeyi öğretir ama şimdilik ölümsüz olma lüksüne sahip değilim.Payıma düşen zaman içerisinde sabır sanatını icra etmeliyim çünkü doğa hiçbir zaman aceleci davranmaz.Bütün ağaçların kralı olan zeytin ağacının yetişmesi için yüzyıl gereklidir. Bir soğan ise dokuz haftada yetişir.Soğan bitkisi gibi yaşaya geldim.Bu beni mutlu etmedi.Şimdi artık bütün zeytin ağaçlarının en yücesi, satıcıların en büyüğü olacağım. Peki bu nasıl gerçekleşecek? Sorunun cevabı basit.Gereksiz bilgi yükünün ya da anlamsız deneylerin yol açtığı engellere takılmadan yola çıkacağım.Doğal olarak bilgi ve içgüdü ile donatılmış bulunuyorum.Tecrübe değişen adetlerle karşılaştırılabilir,bugün başarılı olduğu kanıtlanan bir faaliyet,yarın işe yaramaz ve elverişsiz hale gelebilir.Yalnızca ilkeler kalıcıdır ve ben şimdi bunlara sahibim,çünkü beni yüceltecek yasalar bu parşömenlerde bulunuyor.Bana öğretecekleri şey,başarı kazanmaktan çok başarısızlığın nasıl önleneceğine ilişkindir,çünkü başarı bir ruh halinden başka nedir ki? Bin akıllı adam içinde başarıyı aynı sözlerle tarif edecek iki kişi çıkar mı? Ancak başarısızlık her zaman aynı şekilde tarif edilmiştir:Başarısızlık,ne olursa olsun,insanın hayattaki amaçlarına ulaşamamasıdır. Gerçekte,başarısız olanlar ile başarılı olanlar arasındaki tek fark,alışkanlıklarının farklı olmasıdır.Her türlü başarının anahtarı alışkanlıktır. Kötü alışkanlıklar,başarısızlığa açılan kilitsiz bir kapıdır.O nedenle bütün ötekilerden önce itaat edeceğim birinci yasa şudur; GÜZEL ALIŞKANLIKLAR EDİNECEĞİM VE ONLARIN KÖLESİ OLACAĞIM… Parşömenleri tekrar tekrar okuyacağım 21 gün okuyunca içindeki bilgiler aktif düşüncemin parçası haline gelecektir daha önemlisi düşüncemin de ötesine,hiçbir zaman uyumayan,düşlerimi yaratan, gizemli kaynağıma sızacaklardır.Her gün daha önce hiç bilmediğim tazelikle uyanacağım,enerjim artacak,şevkim kamçılanacak,dünyayla buluşma arzusuyla her gün doğumunda, inanamadığım kadar mutlu olacağım. :)