Bir Tek Ben mi Sevdim Şiiri - Gündüz Aydın

Bir tek ben mi sevdim, seni güzelim
Solduğun ellerin bakışlarından
Saçındaki aklar hazan rüzgarı
Bir tek ben mi sevdim, seni güzelim.

Baktım ki eller de, sıcacık sarmış,
Baktım ki eller de, hayaller kurmuş,
Seherde saçların, hep eller örmüş,
Bir tek ben mi sevdim, seni güzelim.

Nazımı çekenler sırada bekler,
Kelebekler konmuş, saçını koklar,
Dağlarda ıtırlar kokunu saklar,
Bir tek ben mi sevdim, seni güzelim.

Şafaklar yorulmuş, geceler dargın,
Üç-beş nöbetinde, martılar yorgun,
Çiçekler sararmış, hep sana kırgın,
Bir tek ben mi sevdim, seni güzelim.

Saçına ak düşmüş, gözlerin fersiz,
Kalbimi çalan o, o eller hırsız,
Şiirlerim garip, şiirler yârsız,
Bir tek ben mi sevdim, seni güzelim.

Seni saran eller, günah işlemiş,
Yıllar sonra sende, hasret başlamış,
Sana köle olan, artık boşlamış,
Bir tek ben mi sevdim, seni güzelim.

Bekleme gelemem, ben de yorgunum,
Kapat pencereni, sana dargınım,
Sensiz geçmez idi, sensiz bir günüm,
Bir tek ben mi sevdim, seni güzelim.

Herkes sevdi seni, ben de çok sevdim,
Yıllarımı çaldın, hiç sevmeseydim,
Kadere yıllardır, boynumu eğdim,
Bir tek ben mi sevdim, seni güzelim.

Göçmen kuşlar bile, hayrandı sana,
Candın eskiden sen, candın bu cânâ,
Nazların yığınla, düne baksana,
Bir tek ben mi sevdim, seni güzelim

Yollar sevdi seni; ağaçlar, kuşlar,
Görmedin mi sana, çevrili başlar,
Sana doğru akar, gözlerde yaşlar,
Bir tek ben mi sevdim, seni güzelim.

“Sevginle ne hale, düştüm” diyorsun,
Yıllar sonra gelip, “şaştım” diyorsun,
Çok geçti, sen beni anlamıyorsun,
Bir tek ben mi sevdim, seni güzelim.

Sevmekle saçlara, ak mı düşermiş?
Hasreti yenmeyi, kimler başarmış?
Kalbinde ne de çok “ben”ler yaşarmış,
Bir tek ben mi sevdim, seni güzelim.

Dönüp bakma artık, gözlerim ona,
Ne de çok bağlanmış, yüreğim sana,
Ben de çok yorgunum beni suçlama,
Bir tek ben mi sevdim, seni güzelim.

Kader bizi ayrı yollara atmış,
Uzaktan uzağa, sevgimiz bitmiş,
Senle sevdiğimiz herşeyler gitmiş,
Bir tek ben mi sevdim, seni güzelim.