Ben dalgaları rüzgar değdikçe severim
Üşüdüğümde öylece gözlerine bakmam yeterli
Karanlık benden ne kadar uzak görünüyor olsada
Ben o karanlığa hapsolmuşum kurtuluşum neredeyse imkansız...
Yabancıyım şimdi benden sakladığın bakışlarına
Suskunluğum beni sadece hiç tatmadığım
Bir duyguya sürüklüyor
Ayrılırken elimde kalan son resmin
Sana geri dönmek isterken
Aklım hep engel oluyor
Bir kırlangıç gibi havalanıyorken
Kanatlarım tutmuyor, yaralanıyorum
İzleri o kadar derin ki
Her uçuşumda yere çakılıyorum
Sokaklar ıssız ve soğuk şimdi
Asılı kalmışken nasıl oluyor da
Unutayım …
Hayalin etrafımda dolaşıyorken
Seni nasıl görmemezlikten geleyim
Bu kadar yakınken dokunamamayı
Bir tek ben bilirim sevgilim.
Kayıt Tarihi : 28.10.2009 22:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)