Yükselsem bir zarîf hüznün kanatlarında
Çocukça ma’sûmluğumun
Unutsam bir an için aldatan debdebesini,
Şu yalan dünyamın.
Sersem avlusuna gül kokulu seccâdemi,
O güzelim Ka’be’min.
A’mâ olsam, lâl olsam, cîfesinden melâl olsam.
Terketsem mâsivâyı,
Nedâmet yağmurlarımda pişmanlığımın.
Meded Ya Afuvv" dedikçe,
Yansa, kavruılsa dilim.
Tesbiîhlerle döne döne,
Semâ etse yüreğim.
Dursa zaman…
Tek Bir "ALLAH" desem, ve sussam.
Islansam Sen’in rahmet sağanağında,
Sırılsıklam, serîn ve selîm.
Gülistân olurdu bana İbrâhîm misâli,
Yakan susuz çöllerin.
Aşkının nârında nûrun vardır,
Senin eyvâhında sürûrun vardır
EY ALLAH’IIMM bilirim.....!
17.Şubat.2012
Sevim Çiçek KaradenizKayıt Tarihi : 10.9.2013 21:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Nice şiir yolculuklarına selametle,
Tebrikler!...
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (1)