bir tek ay biliyordu...
dolun haliyle;
doyasıya yaşamadığım
çıplak geceye
tek tanıktı.
bir tek ay biliyordu
tel örgüye takılmış
güvercin kanadı tutkumu.
hiç farketmedin
yüreğimdeki tırnaklarını,
göğsüme gömdüğüm başını.
teslim ederken sana ulaşılmazını;
sonsuza uçan saçlarını ağladım.
senin yumdum yasaklarıma.
parmak uçlarında yürüyen hüznü,
ürkek yaşlarla seyre dalardık...
Kayıt Tarihi : 28.6.2002 22:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!