Bir Taze Mezarın Başında

Ölümden ders almak mümkün olsaydı
Yaşamak bu kadar şirin gelmezdi.
İnsanoğlu bunu doğru bilseydi
Dünyayı canından aziz bilmezdi.

Yürek, yangınında bulur kendini
Kelime yetersiz, gönül çaresiz.
Ölümü yaşayan bilir rengini,
Karun bile bazen gider kefensiz.

Bir ihtar aslında şu açık çukur,
Ne süs var ne ziynet; her yanı toprak.
Fark yok, işte aynı: zenginle fakir!
Çıkmaz bir sokakta sonsuz bir durak.