Bir Tas Su Şiiri - Özlem Onal

Ufacık bir kibrit olsam
Yakardım tüm ormanları
Yeşilim olurdu kül gri
Ama ben ufak değilimki
Anladığımda anlamazdan geldim
Kırgınlıklarımda daha çok sevdim
Gidişlerinde huzurluydun
Huzunlarında seni sevdim
Bebeğimdin gözlerinle
Saçlarını okşadım ana gibi
Kadın oldum yüreğimdeki yükle
Yük ağır ben zayıf yar umarsız
Anlaşılmadığımda ben yorgun
Zehir oldum anlatamadım
Panzehir oldum anlatamadım
Oysa bilemedin
Ben bilinmezdim ulaşılmazlarda
Sana yol açtım ayağın takılmasın
Düşme diye yollarımda
Ağırdın taşımak zordu senle sevgimi
Yürek gayretli beden yorgun
Yorgunluğumda yoktu bir tas suyun
Kana kana içemedim