Bir taş diken olsaydım Şiiri - Yunus Güngör

BiR TAŞ , DiKEN OLSAYDIM

Kimse görmedi beni.
Ne de duydular, sesimi.
Varmıyım ,yokmuyum.
Bir Allahın kulu bile , bilmedi.
Kimisi acımadan, ezdi geçti.
Ayağının altında, böcektim sanki.
Bakmadı bile yüzüme, kimisi.
Bilsede onu, dünyalar kadar sevdiğimi.

Cok gördüler,o arkadaşlığı da bana.
Doğru düzgün değildi, hiç bir kapı.
Dost diye, kime sarılsam hani ya,
Hep bir ihanet, hep bir kazıktı .

Olsada hep bir gelen, giden
Hep oynadım, yanlış zamanları.
Hani yok, denk getiremezken
bir türlü o doğru insanı.

En olmaz acılar,hemen yanımda .
Bütün o guzel şeyler,uzakken bana.
Bilmemki niye geldim, ben dünyaya.
Keske bir taş olaydım bir diken ya da
Hani sevgisiz, ilgisiz bir vücutta,
Nefes olup ,can bulacağıma.
.......Yunus GÜNGÖR....(11.03.2021)