Bir taş attım havaya Şiiri - Orhan Yılmaz

bir taş attım havaya
bekledim de bekledim
çenem açıldı
boynum ağırdı
düşmedi gitti aşağıya
halk arasında deli deselerde buna
bir o yar bilir,aşık der bana
paçalarım sıvalı
elimde eski bir deynek
her sene bir diş daha döner
derisi soyulmuş kemer belimde
teli kopmuş,kulağı kesik sazım
sağır sultan duyar sesini
beni herkez tanırda
ben tanımam yardan başka
ne yar camı açtı
ne o taş yere düştü