Bir tarafım
Hep cevapsız kalıyor bu kalabalığa...
Her adımımda
Beynim biraz daha uyuşuyor,
Her adımımda
Kızılcık darbelerinden bir yol
Ayaklarımın altında.
Ve ayaklarımın altında
Nasırlaşan acılarım...
Nasırlar yüreğime doğru yayıldığında
Ben yalnızlığımı koynuma aldım.
Hıncım kadar dayanmadı bedenim;
Dizlerime yığıldı
Tüm gökyüzünün ağırlığı,
Sırtımı dayayıp güç aradığım
Bir ağaç kavuğundaki yalnızlıktı.
Yalnızlığım;
Bugüne
Dünden tekrarlar koyarak başlayanların arasında...
Yalnızlığım;
Silkelenmeden düşen külün yalnızlığında...
Var olamayan aşklarımda...
Yalnızlığım;
Ağlayarak annemi aradığımda
Büyümek istemeyen yanım
Ve
Yanında en çocuk olduğum anlarım.
Annemin koynuna girer gibi
Dibine çöktüğüm
O ağacın altında yalnızlığım...
Kayıt Tarihi : 24.2.2017 22:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!