Bir Tanrıçanın Doğuşu Şiiri - İzmirli Dü ...

Zeus’un çakıl gözlü kızı Athena
Bilgisinden aşılar ona uyana
Ancak duyumsayarak gelir esin
Yaşam gölgelerin dolaştığı bir in

Yeğni derler Musaların gökçe evi
İç ısıtır yüreklerindeki sevi
Dorukta yankılanır tatlı sesleri
Onlar söyledi bu uzun dizeleri

Olimpos dağındaydı ulu Afrodit
Yeryüzüne bakarken gördü bir kesit
Bir kadın vardı saç telleri ipekten
Göz kamaştırıyordu çekicilikten

Örme bluzüyle belirdi karşısında
Görkemli sesiyle konuştu onunla
“En güzele elimdeki altın elma
İsteğim yok vermeye sakın alınma”

Etkileyici kadın sordu yavaşça
“Güzelliğinin gizi ne ey tanrıça?”
Yanıt çevredekileri imrendirdi
“Bana güzel diyenler seni görmeli”

Şaşkınlık duyarak düşündü kötüyü
“En güzeller de mi yaşar üzüntüyü?”
“Sen açelyasın dökülür yaprakların
Olayları büyütünce yüce başın”

“Gerçek mi simgelediğin büyük sevgi?”
O değildi bunu soranların ilki
“Bilmeyiz beyin bulandıran savaşla
Gerçek deriz durgun gözdeki yaşla"

Konuşmayı sürdürdü altın Afrodit
Sözleri olmuştu düşündüren bir mit
“Evren bildikçe eşsiz güzelliğini
Duyulmaz gerçek sevginin ince sesi”

Baktı gecenin engin karanlığına
Anlamasını sağlamıştı tanrıça
Büyük gökteki küçücük yıldızlardı
Çözülmez dediği kötü olayları

Geldi tanrıların kalkanlı babası
Ağlayınca güzeller güzeli kızı
Sevgiyi bile ağlattın yüce kadın
--- olsun senin tanrıça adın”