Bir Tanem Şiiri - Ayten Özgün

Şu an çok uzaklardasın bir tanem
Beni getirdin’mi aklına bilmiyorum ama
Sen iç alımdan çıkmadın benim
Seni nasıl özledim anlatamam
Üzerimde bir ağırlık var hüzün çöktü yüreğime
Kimi görsem sen sanıyor sana benzetiyorum
Senden kareler arıyor bulamıyorum
Çok özledim seni yüreğim acıyor
Nefes alamıyorum boğuluyorum san ki
Her gün her gece çekerim yanar yüreğim
Sen söyle adı aşk’mı sence
Sen benim hayalimde yaşadın ve yaşayacaksın
Ve hayal olarak kalacaksın aklımda
Seni çok özledim bir tanem
Çok susadım kurak topraklar gibiyim
Senin öyle bildiğin susuzluk değil
Sarılmadı kanayan yaralarım canım acıyor
Gün gelecek anlayacaksın sende
Çaresizliğin ne kadar zor
Her şeyin boş olduğunu
Ve gün gelecek sesimi duymayı arzulayacak sın
Yüreğinde derin bir sızı duyacaksın
Çekeceksin çaresizliğin sancısını
Yanacaksın boşa geçirdiğin günlere
Göz yaşların süzülecek yanaklarından
İşte o zaman anlayacaksın ne demekmiş sevmek
Çaresizlikten vuracaksın başını duvarlara
Ben seni çok özledim bir tanem
Sayısız geceler uyku tutmadı gözleri mi
Kırdım yüreğimde’ki sevda zincirini.
Kağıdı kalemi aldım elime
Tüm anılarım canlandı hayalimde
Defalarca mutluluğun resmini çizdim
Olmadı nedense küstüm kendime
İsyan ettim kaderime her şeye