Bir tanem Şiiri - Fikret Çarkçı

Sana duygularımı nasıl anlatırım bilmiyorum bir tanem.
Sen gittiğinden beri içimdeki volkan hiç dinmiyor.
Dört duvar, gün – gece her biri üstüme – üstüme geliyor.
Ayrılık sokuldu buz gibi bağrımı deliyor bir tanem.
Geceler geçit vermiyor ki, gündüzlerde umut olsun.
Yıldızlar oydu gözlerimi, ay yüzüme vurmuyor.
Yağan yağmur topraklara düşmüyor ki bereket olsun.
Simsiyah bir renge bulandı, aydınlık yok be bir tanem.
Özgürlük bir gün alaca şafakla doğacaktı
Dağların doruğundan üstümüze doğru sımsıcak.
Karlar altında kaldı umutlar kayanın kovuğun da.
O dağda köpekler gibi ulumak geliyor içimden bir tanem.
Yattığımda duvarlar üstüme göçüyor sanki
Pencereme kuş konmuyor, ötmüyor artık.
Gün doğmuyor ki elini sokup ısıtsın ufak yüreğimi.
Umutlarım yağlı ilmek gibi boynuma geçti bir – bir.
Zehirlediler Dersaadet-i sunup, ikimizi birden.
Ben öldüm...
Sana mutluluktan nasıl bahsederim be bir tanem.