Gölgeler dolaşıyor rüyalarımda…
Kefenlenmiş ölüleri taşıyor kuşlar…
Bir fırtına sonrası çığlıklara bırakıp kâbusları
Hümeyra bir bayrak asıyorum
Kalbimin tan ortasına…
Her hangi bir şehir de
Her hangi bir mekânda
Nerede nefes alsam
Seni büyütüyorum… Ta uzağımda olsan da
Abartısız seni yazıyor kalemim
İçim gibi titriyor ellerim
Kutsanmış öyküler düşüyor aklıma
Bereket yüklü dualar geçiyor göğsümden
Gelmişini geçmişini sobeliyorum yalnızlığımın
Biliyor musun? Kokun hala avucumda…
Koklayıp avunuyorum…
Buğday tenlim, kar yüreklim
Kalma uzaklarda
Islak sözlerin dipdiri duruyor dudaklarımla
Seninle yandım, sensiz üşüyorum
Yürek işçisiyim… Aşkını yoğurdum kanımda…
Öyle özledim ki en asi halini…
Günahların başıboş
Açıyorum küfürlerin kanatlarını yokluğunda…
Açık sözlülüğüm söyleniyor bu günlerde
Kimse bilmiyor ki… Nikotinim sen… Esrarım sen
İstemiyorum günaydınlı uzak selamları
Şarap gibi yudumlamak istiyorum gözlerini
Bıkıyorum artık… Yoruyor beni düşlerimin göçmeleri
Gelmeyeceksen gönder hançerini…
Bilal KARAMAN
Bilal KaramanKayıt Tarihi : 10.10.2013 00:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!