Bir takvim yaprağı kadardı bahar
Oysa saatim –isyanlara- çalışıyordu.
Bahar geçti yenisine bir hayli zaman var
Olsun, insan ölüme bile alışıyordu.
Yalnızlığın derininden sığındığım rıhtım
Senliliğim – denizkızı- derinliğin albenisi
Dalgalardı gülüşün, korkutucu ve çekiciydi
Sensizliğime yelken açtığımda yalnızlığına çarmıhtım.
Kayıt Tarihi : 8.7.2007 16:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!