Çok uzaklarda, belki de bir ağaç gölgeliğinde
Keskin rüzgârların göğsümüzü üşüttüğü derinliklerde
Yıldızların izdüşümlerini bıraktığı yerlerde
Cızırtılı bir taş plak ahesteliğiyle
Hayatı yudumlamak istiyorum şimdi
Bir kahvenin en son telvesinde
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
kendi içimde kimsenim dokunamadığı bir dünyada
kutlarım
namık cem
kaleminize duygu deryası yüreğinize sağlık okumaktan zevk aldım kutlarım
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta