Kapanıyor ruhumuzda pencereler
Aydınlığa birer birer
Kendi ufkumuzda kendi güneşimiz batıyor
Ansızın değil, göz göre göre
Çöküyor dünyamıza karanlık
Neden öfkeyle bakar gözler birbirine
Niye ölümsüzleş miyor dostluklarda sevenler
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta