-Bir Tablo Var Önünüzde Renginizi Seçin ...

Hayat öylesine bir renk cümbüşü ki; ruh halimiz hayatın içinde her an değişken. Olaylar ve çevre etkisi karşısında bazen savunmasız grilere bulanan bir tablo gibi; ruhumuz hüzne yatkın. Bazen de benliğin gücüyle duvarlarla çevrili kendi içimizdeki ben sevgimizden kaynaklı toz pembe bakabiliyoruz dünyaya. Bu farklılıkları olaylar, durumlar, yaşanan acı, tatlı anlar değiştirebilse de güç çevrenin etkisinde olsa da biz nasıl bakarsak öyle görürüz, öyle hissederiz genelde. Baskı hissedildiğinde üzerimizde ruh daralır çıkış yolu arar kara bulutlar sarar birden etrafı gözler gök gürültülü şekilde yağmura hazırdır, isyana yatkın dil sitemdedir çıkış arar.

Böylesi anlarda yağmur sonrası mucizevi gökkuşağı belirsin isteriz bir an önce dünyamıza, yitik, bitkin beden yüreğin baskısından çöküştedir olaylar karşısında, dokunsalar fırtına kopacak yürekte benlik alabora olacak gibi; hazır durur yıkıma. Bunu engellemenin yolu yine bizim elimizde olaylara direnmek, acıların bizi olgunlaştırdığını her yaşanmışlığın bize tecrübe olarak döndüğünü o anında geçici olduğunu bilip öyle davranmak olgunluğun belirtisi. Her an güzelliklerle karşılaşamayız yaşadığımız dünyada mutluluklar her anımızda yaşanıyor olsa adı mutluluk olur muydu acaba? tabi ki olmazdı. Mutluluklar az yaşanan onun için çabalandığında anlamlı ve kısacıkta olsa yaşamak için; çabaladığımız hedef belirlediğimiz umutlarımız varılana dek anlamlı. Varıldığında hedeflere hep daha fazlası istenir nedense.

O yüzdendir adı baldan tatlı.

Yaşamımızı bir tabloda renklendirmiş olsak en çok hangi renkleri kullanmış olurduk düşündünüz mü hiç? koyu tonlar hep ağırlıkta oluyor çizimlerde bile kara kalem yazılır bir beyaz sayfaya. Çizeriz renkler katarız içimizden geldiğince hissimizi yansıtırız resmimize, şeker pembeler, deniz mavileri, güneşin göz alıcı sarısı karanlık yanımızı perdeler bir an.