Bir tablo gibisin kumlu sahilde,
Arkanda martılar çığlık çığlığa.
Güneş yeni battı denizde hem de,
Ara vapurları ıslık ıslığa.
Beyaz köpüklerde çiçek gibisin,
Yaprağın yeşile çalan sulardan.
Yıldızlar altında ipek gibisin,
Saçakların simli, ince kumlardan.
Üstten çiseliyor saçına yağmur,
Ayın ışıkları yanaklarında.
Sular omuzunda kırılmış billur,
Nasıl kurban olmam ayaklarına?
Sakın kıpırdama, bakayım bırak,
Kalbim yanacakmış, yanarsa yansın.
Gönlüm bilme oldu ne dur, ne durak,
Bu zorlu özleme nasıl dayansın?
(Hikmet BARLIOĞLU (1933 - 2003) ' nun
MELEKLEŞMİŞ MERMERLER isimli Hece Şiirlerinden > 99-100/100)
Kayıt Tarihi : 27.6.2004 13:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Barlıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/06/27/bir-tablo-gibisin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!