Ayak seslerinden belli;
Kaytan bıyıklı
Küheylandır yalnızlık.
Tuttuğunu koparıyor,
Bu ne güç, azamet.
Yaşam;
Giymiş üstüne ihtiyarlığı,
Her bir telinden
Aklar damlıyor tek tek.
Bir türlü anlaşılmış değil
Bilinmeyen hangi köşede,
Kendisiyle tanışacak
Ölüm denilen
Gerçek.
Eyvah
Zaman dipdiri ayakta.
Kimler
Sarı sarmalayacak
Bunca yaşanan anıları.
Ellerine geçirmiş eldivenlerini
Bekler,
Ölü yıkayıcısı.
Sabırsızlıkla
Sigarasını tüttürüyor
Mezar kazıcısı.
Seçme şansımız var mı...
Dursun TombulKayıt Tarihi : 10.4.2011 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(27.5.2009 tarihli 7.şiir kitabımdan)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!