Bir Suyum Şiiri - Reşat Öztoprak

Ben bir suyum
Bütün diyarlardan akıp gelmiş olan
Ve damlayan bir taşın üstüne aralıksız
Bir suyum içmesi yaşama münhasır.
Bir suyum şehirden şehire
Köyden köye göçebe yaşayan
O ki bir yol kenarında biriken
Bir çiçek kökünde büyüyen
Bir ağaç dalında yeşeren.
Ben bir suyum buluttan düşmüş
Bir başka buluta düşerken
Güneşi öpmüş rüzgarı sevmiş.
Ben bir suyum toprakla elenmiş
Demirle dövülmüş ve çelikle eritilmiş.
Ben bir suyum asırlarca büyütülmüş
Ve milyon yıl renginde damıtılmış.
Bir suyum ceylanın kalbinde atmış
Aslanın pençesinde kanlanmış
Avcının kurşununda ateşlenmiş.
Toynaklarda nallarda tepelerde
Ve vadilerde puslu bir sessizlikle
Bütün yamaçlardan uçarken
Bir kaktüsün çiçeğine konmuş bir suyum.
Ben bir suyum kurutulmuş tütün renginde
Renksiz bütün kurutulmamış gecelerde
Bir suyum tufandan kalmış şekilde.
İlmek ilmek dokunulmuş bir hasır şeklinde
Emeğin büyüyüp gittiği yerlerde
Bir suyum bütün emeksizliklerde.
Ben bir suyum mertle ölen
Ve namertle yaşayıp giden
Kılıcın gölgesinde üşüyen
Ve kınında durgun bir suyum.
Ölüme meydan okuyan bir suyum
Şiirin kağıdında ve şairin yüreğinde devleşmiş
Ama kalem ile şekle bürünecek kadar narin
Bir suyum aşk mecmuasında yazılmış.
Bir suyum hırsızlıkta çalınmış
Ve gasp edilmiş bir hakkın ortasında
Hırsızın kalbinde yaşayan
Ve çalmayanın ellerinde üşüyen suyum.
Haram lokmasında dinsiz
Helalinde tanrısız bir suyum.
Tanrının kuranında incilinde
Ve tevratında ezberlenmiş bir suyum.
Bir inançsızın görmesinde bir suyum
Bir anlamlının büyümesinde bir suyum.
Bir suyum yedi ile ölüm arası
Ve doğum ile yedi arası gelip giden
Ve hiç gitmeyen bir suyum.
Bir suyum ki güneşte ayda
Ve yıldızda meteorda
Troposferden ekzosfere
Ve boşluğa içinde ne varsa
Bir suyum akıp giden.
Bitmeyen bir sistemin büyüyüp gitmesinde
Sonsuzca ama yaşamca anlamca
Bir suyum hepsinde.