Bir susku orucudur duyguların sandıklarda saklanması…her şey anın içinde gizli ve o güneş gibi ayan beyan ortada aslında…görmek isteyen görür sevgiyi…görmek istemeyen arzuların bekçisi olur…kazanan kimse yok aslında, kaybeden de aynı tarafta yani dünyada…bitmesini istediğin ya da bitmemesi için uğraş verdiğin her hayal son buluyor nefis açlığında…gözlerin uzaklığıdır asıl uzaklık, kalplerin ritmidir evrensel melodi idrak kapın açıksa…
Duy beni, bir keman telinde ağlamaktayım…koy beni avuçlarına yaban otları içinde sancılardayım…koru beni nefsinden hayat harçlığı için nefes almaktayım…sarıl bana ama önce insanlığınla…hisset beni teninde, hissettir kendini ellerimde…bırak açık kalsın penceren, bırak rüzgar girsin içeriye…dağıtsın, sonra toplasın, önce teke düşürsün sonra Aşk ile bizi kaynaştırsın…
Bir susku orucudur duyguların dilsizliği, her doğum sancılı…her gün merakla bekler bizi…bizi tekliğin içinde eritip arzu dalgalarında yıpratma…gece sen ol gündüz ben olayım…Aşk sen ol sevgiyi ben doğurayım…ama önce insan olmayı başaralım!
23/09/2010-01:03
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 13.10.2010 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler, güzel ve başarılı bir çalışmaydı. Akıcı bir üslubun hakim olduğu burada, imgelerin kullanımı yerindeydi. Saygılar...
Abdulvahap Yıldız
iletişimsizlik belki. İnsan olmanın erdemine varabilmek ise zor.
Dizelerinizde bir anlamda tasavufu anlatırken, ,bir anda dönüşler yapmışınız maddi dünyaya.
Çelişkiler hayatın kaçınızlmaz bir parçasıdır mı?
TÜM YORUMLAR (2)