Heyhat...!
Düştü işte maskeleriniz...
Ellerimi kaldırıp gökyüzünün bilmem neresine, rüzgara karşı tükürüşlerinizi alkışlayacağım...
En büyük silleyi ben değil, yaptıklarım vuracak o sahte gülücüklerle süslemeye çalıştığınız iğrenç yanaklarınıza! ! !
Aranıza girebilmek için zerre çabam olmadı.
Daha mütevazı olmalıydı çünkü insan evladı.
Çırılçıplak doğduğunu unutmamalıydı misal.
Yahut açken, açlığını sadece ağlayarak dile getirebilecek kadar aciz ve savunmasız geldiğini dünyaya... Unuttunuz...
Yetmezmiş gibi bu arsızlık, unutulmaktan dem vurdunuz!
Ve çok önemsenirken görüşleriniz,
Zerre nüans olamaz bende artık hiçbir tonunuz..!
Dilara YıldırımKayıt Tarihi : 4.1.2011 12:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!