Bir sürgünden mutluluğa giden yol

bir yıldız kayıyorsa yorgun zamandan öteye
aşkın yongasıdır bu vakitlerde yüreğime batan
bahar mevsiminden önce gelen hüzün
bensiz bu kaçış neden, neden bu hüzünlü yanın
bu bensiz bakışlar neden,
neden hazanda gizli;
yürekte açan güneş
gözyaşları yakıyor avuçları
yüreğe damlarken geçmişi soluk bir tutku
isyan ediyor ruhum eğrelti akşamlarında
kanadı kırık kelebeğim dilsiz
düşleri yorgun ve yaralı
acı bir sürgünde kıvranırken ruhum
gecelerin rengi hep alaca
o vakitlerde al beni,
al götür renkleri boca edilmiş senli zamana
serapta olsa ıslat dudaklarımı al beni
ateş böcekleriyle aydınlat benli hayalleri
yansın savrulsun sancıların yok olsun rüzgarın kollarında
kaçır en kuytulara
o zamanlarda yok desende
ben hep sende kalırım
gel,
gel işte gecelerimin rengi
bekliyor seni derin ve içli