Bir Süreç Şiiri - Amed Senci

Uyandık bir gün
Mutlu,umutlu vede neşeliydik
Ölüm yoklamıştı daha erkenden
Genede hiç etmiştik korkuyu
Yaşıyorduk
mücadele rotalı dünyamızda
Gülümserdik
Unuturduk kederi
Dalardık sürece dönüşen hoş sohbete
Anlatırdım
ilk aşkımı,o heyecanı,eksik yanımı
Zaman dursun isterdim
Gözlerimiz değince birbirine
Dursunda akmasın o bilinmez seyre
Henüz ellerimizle yazamadığımız
Kahpe döngüye

Sırdaş olurduk,arkadaş olurduk
Eğlenirdik
Sonra haramiler girdi içeri⁸
Anladık,zorluktu
Unutturdular gülmeyi
Aldatıltık ve ağlatıldık
kahır soluduğumuz gecede
karardı dünya evveli yaşanmamış gibi
Kararıp durdu odamızın içine
karanlıktı görüyordum Tek aydınlığı
Oda Babamım cıgarası
Filtresiz kahır kırmızısı