Ülkemin kara günüydü gök kara mı kara
Bir el salladın sonra uçup gittin uzaklara
Oysa yeni doğmuştuk kara kıştan bahara
Dinmedi dinmeyecek daha da yükselir feryat
Ne yiğitler gitti de çıkmadı sesimiz, heyhat
Nerede katillerin yanlarına kar mı kaldı
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
