Bir Sultanın Ardından...

Ülkemin kara günüydü gök kara mı kara
Bir el salladın sonra uçup gittin uzaklara
Oysa yeni doğmuştuk kara kıştan bahara
Dinmedi dinmeyecek daha da yükselir feryat
Ne yiğitler gitti de çıkmadı sesimiz, heyhat

Nerede katillerin yanlarına kar mı kaldı
Senden geriye bize bir deli efkar mı kaldı
Topuzu kaçtı düzenin, sanki ayar mı kaldı
Unut dediler ama asla unutmaz bu yürek
Seni unutmak için bu kalbi sökmek gerek

Herkes uyandı sultanım, dalda güller uyandı,
Sen toprağa düştün,umutlar siyaha boyandı,
Top işlemez yürekler, senin harınla yandı
Yararak toprağı kalksan çıksan gök semaya
Güneşe müjde versen,selam yollasan aya

Namus bildik davanı, namus Anadolu’nu
Yol eyledik ömrümüze o mukaddes yolunu
Soldurdular hilaldeki o bembeyaz gülünü
Bir can değil vatanın, bin can versek uğruna
Seni sardığı gibi bizi de, basar mı ki bağrına

Bazen bir hilal olup,bazen bir gül olurdun
Amaya göz olurken sen, dilsize dil olurdun
Çöllerdeki mecnuna bir yudum sebil olurdun
Yetti artık kahpelik zalimin zulmü olmasın
Çıksın aheste aheste mazlumun ahı kalmasın

O felek yok mu o felek, ah o zalim felek
Kayıp gitti avuçlardan ne yiğitler tek tek
Nice korkusuz yürekler nice bükülmez bilek
Haydi artık aslanım dirilmek vakti bu gün
Şimdi pranga vuranlar esirindi senin dün

22/04/2013
01:30

Mustafa TATAR