Bir Şubat gecesi Şiiri - Fikriye Koyuncu

Bir Şubat gecesi soğukmu soğuk kışla bahar arası
Ağladıkça kurt sürüsü koştu doru yeşili beyaz yarısı
Beşiğim göğe kuruldu kırk kurşun dökümü çırası
Yandı gözlerim tuzlu belek belendim kundak dua yaması

Deve boncuğu bağladılar üzerelik otuyla bacağın ortasına
Buğday unu çaldılar yüzüme sakalı ağarasıca saçımın karasına
Bakır tasla zemzem döktüler omuzlarımdan ağzımda
Ağladıkça anam süt emdirdi çoka ezan okudu adımı koyduğunda

Höllük elendi belendim cennet tadında ne huzur
Göbek bağım sarıldı kekik yağı sürüldü badem yağı uyudur
Ninilerin sahisi ebelerim kütük yuvarladı od ocakta toydur
En son dedem aldı kucağına ömrü uzayasıca yaşama sevinci budur

Üşüdükçe yandı ateşler erisin Erciyes'in karı boranı
Ne darlığı çok gardaşın şamatasından duyanmı var ağladığımı
Şimdiden şımarsammıki çok baharlar açar duyan Aladağlarmıki
Bir Şubat palazıyım mevsim değişse çocukluğum uyanırmıki