Bir Şubat Akşamı Şiiri - Zeki Öztürk

Sonsuz bir sevginin doğum günüydü

Soğuktu pusluydu

Rüyaydı hayaldi

Bir şarap şişesinde hayat bulan

Çokça yazdığım

Hep hüzünlü yaşadığım

Bir şubat akşamıydı

Yarınları hasretle beklediğim

Kah utanıp boyun büküp

Kah isyan edişimdi

Sevişimdi yaşamı insanları

Soğuktu

Bir şubat akşamıydı

Kalemimin yazmaya başladığı

Gözlerimin ışıl ışıl baktığı

İsyanın ateş olup yaktığı

Ya sensiz kalırsam deyişlerimin çoğaldığı

Belli belirsiz düşlerle

Tel tel eriyip

Damla damla hasretimdi

Soğuktu

Bir şubat akşamıydı