Bir su misali
akıp giderken, hayatın içinde.
Bazen çarpa çarpa kayalara,
acılarını çıkarıp kendinin.
Bazende yosun tutmuş bir kıyıda,
börtü böceğin içinde dingin.
Sürüp gidecek bu yolculuk.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta