*.Bir Su ile Toprak Öyküsü

Kupkuru, çatlak; ıslaklık arzusuyla kavruk
Bir toprağa bırakıldığından bu yana
Mütereddit, titrek sürünmelerle akıyor su
Su ile toprağın ilk karıştığı gündeki gibi
Taze ve nefis bir balçık kokusu …..

Toprağın şehvetli çatlakları andırıyor
Asırlar boyu öpüşmeyi bekleyen dudakları
Hafif meyilli ark aratmıyor sımsıcak kucakları
Ne toprak..ne su..ne kuraklık mahkumu tohum
Kestirebiliyor olacakları

Karıncalar telaşla kaçışıyor su yatağını ararken
Titriyor ağ başında böcek bekleyen
Örümceklerin bacakları

Gözeden çıktığından beri yolunu arayan suyun
Merak ediyorsanız sesini, bülbüllerden duyun
Ana kucağında ninni konçertoları
Dinleyen çocuklar gibi bu sesle uyuyun

Emilmeye doymayan suyun
Emmeye doymayan toprağın
Ve bu şiddetli vuslattan
Gıdalanan kökün, yaprağın
Sessiz şükrüne inat:

Vuslatın seslisine aşıktır kâinat
Bu yüzden gök gürlemelerinin suyla ünsiyeti
Suyun toprakla ünsiyeti kadardır
Suyun toprakla her vuslatında
Bu yüzden yağmurun payı vardır

Su ile toprağın ilk karışımından bu yana
Nerde bir avuç toprak
Nerde bir damla su görsem
Ruhuma ÜFLENEN bir ney dinlerim
Her rüzgarla birlikte o yüzden inlerim