Bir Şu Gök Kubbemiz Şiiri - Ramazan Eroğlu

Bakıp kaldım göklerin derin mavi rengine
Bir mana veremedim insanların cengine
Tekinin artısı yok eksisi yok tekine
Aynı evin çatısı gibi şu gök kubbemiz

Nereden bakarsan bak semada bir lambamız
Hem bize ışık hem de ocak sıcak sobamız
Nesiller öncesine dayanır bir babamız
Aynı evin çatısı gibi şu gök kubbemiz

Yaşamak için öyle çok muhtacız havaya
Hep ihtiyaç duyarız aynı yağmura suya
Yorgun düşer dalarız geceleri uykuya
Aynı evin çatısı gibi şu gök kubbemiz

Dünyanın her yerinde taş taştır toprak toprak
Üzüyor hepimizi dalından düşen yaprak
Yenmez ki lokma kardeş kanına batırarak
Aynı evin çatısı gibi şu gök kubbemiz

Her göze ne kadar hoş gelir çiçekler güller
Sevgi korku hep aynı hasret çeker gönüller
Meram bir ne çıkar ki farklı olsa da diller
Aynı evin çatısı gibi şu gök kubbemiz

Bunca birlik içinde elbet dirlik olmalı
Aramızda husumet bitmeli son bulmalı
Her lisanda kardeşlik türküsü duyulmalı
Aynı evin çatısı gibi şu gök kubbemiz.