Bir sözle başlar bazen savaş,hayranlıkta bir sözle
Öyle bir söz ki bütün kelimeler susar edebinden.
İstanbul’a söylenen en müstesna kelimeler
Seni görmeden bağlanabilmektir aslında bir sözle
Azcık olsa da çehrendeki mazim, eksilmedi bende insiyakın
Zaman mı boşver; dalgalanmasına sebep değil ki hissiyatın
Mekan mı vazgeç; o da değil kalem tutturan
Bizans olmuş Roma’ya ya da İstanbul Osmanlıya,
Ne fark eder olsun payitaht ister dünyaya.
Verilmiş olsaydı bile adı bir mezraya,
Sana bağlanacaktı bu kalp; ithaf edilen bir mübarek duayla.
Azametinden midir bu dua yoksa asaletinden mi bilmem,
Ben seni o duayla sevdim, o duayla baktım cemaline.
Yedi tepen mekan oldu kalbimin istikbaline,
Meydanlar, caddeler köprüler kurdu; kalbimin derinliklerine.
Ve şimdi, dönüp bakıyorum kendi kendime,
Fatih gibi olmak zorda,Fatih’i sevmek bile güzel
Kolay mı ki mazhar olmak peygamber iltifatına.
Gel seyreyle şimdi benim gözümden boğazı,
Sultanahmet,Emir Sultan yada Topkapı Sarayı,
Taş mı görüyorsun hala paha biçilemez serveti,
Bir sözle fetholunan dünyadaki cenneti.
İşte öyle söz olsun ki kalp kani olsun,
Söyleyen öyle olsun ki kalplerde baki olsun,
Sözü emir telakki eden; fatih gibi alim,
Söze konu olan; İstanbul gibi yarim olsun.
Şimdi kapat gözlerini, koy yüreğine İstanbul’u,
Birde böyleyken söyle; şarkılarını,türkülerini.
Heybende İstanbul’a dair ne varsa; hayal yada gerçek,
Haydi dokun şimdi dokunabilirsen titremeyerek,
Eğer ki yüreğin olmuşsa bir kuş kadar ürkek,
Ölmeden ölmüşsündür İstanbul’dur sebep.
Bir müezzin sedasıdır İstanbul.
Gönül tellerinde bir titreşim
O anda tüm vücuda yayılır titrek nöbetler,
Bazen göze vurur; göz dalar,
Bakar her yerde İstanbul var.
Bazen dudak geçirir nöbetleri,
Çıkar tek cümle; titrerken dudaklar
Bana bir tek İstanbul’dur yar.
Şimdi ellerimdedir sirayeti,
Ama kaleme yetmiyor dirayeti,
Zaten şiire teşebbüs eden kalem mahbub,
Yürekse hicap içinde atışı bile mahcup.
Ey tarih hülasa fetihtir hale sebep
FETHİN ALİMİDİR AKŞEMSEDDİN GİBİ CAN
ALİM Mİ NE ALİM!
OLUR TÜM DERTLERE DERMAN
Akşemseddin ise Fatih’e rehber,
Boyun eğer İstanbul gibi cihan,
Cihana elzemse cihat;
Fatih gibi mücahide; canan oldu,
İstanbul gibi Cavidan…………
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta