Dünden kalma bir söz!
Alın yazın oldu
Sahip çıktın diye(mi?)
Sükutun miadı doldu.
Şimdi zaman kucakladı, kaderime kesbeden ânı.
Sura uyanmış gibiyim, gel gör, beni tanı!
Bu dere, selini cehenneme sürükler
Tutunacak bir dal bulamazsam, maazallah
Ateşe sevgili olacak, ruhumdaki çürükler
Ümidim, umudumu diri tutandan
Bir kaç şahit, amin diyecek!
Kutlandıracak belki utandıran
Kadir kıymet bilecek insan,
Anlaşılır olacak, sarih bir misal
Musibet ve akabinde nasihat!
Müslüman için.
Ne mutlu sana, Tanrı sana.,
Şah damarından daha yakın!
Sonrası; 'Ve kefa billahi vekila..'
Mehmet Sani ÖzelKayıt Tarihi : 22.3.2009 14:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Belli ki sıkıntılarda, sıkıntılısın. Beli kırılmış bir düşün çatlağına düşmüş dilin. Sözlerin yeni yıkanmış çamaşırlar gibi, henüz asılmış ipe, sabun ve rutubet kokusu karışık. Arada bir rüzgar vurdukça, ellerinin kokusu geliyor burnuma. Ama hacegan posta oturduğundan beridir, mesafeliyim fırça darbelerine. Resimlere kısık gözlerle bakıyorum. Tabiat cüretimim resmetmesin diye, meyvenin özünde, çekirdekte coşkun sular gibiyim. Kıyamete sevdalıyım, akıyorum. Bizim cennet bildiğimiz yurtta bahar, ayaz, dolu ve boranla donanık. Yürekler bir kat daha hızlı atıyor. Rehavetten gelenlere yorulmaya çok müsait. Karın ve poyrazın koynunda çiğdem ve nergis. Sevilmeye namzet ne varsa, dikenli yollardan vuslat. Hülasa rahatına düşkünlere göre değil aşk!
TÜM YORUMLAR (1)